Welkom op ons blog. Wij, Jan Jaap, Larissa, Vico en Levi gaan vanaf mei door Noord-Amerika reizen met de Scania en onze, tot camper omgebouwde, trailer. Via deze site en onze facebook pagina kunnen jullie onze belevenissen volgen. Alvast veel leesplezier.
De regeldag
- Details
- Created on Thursday, 09 May 2013 02:10
- Written by Larissa
Gelukkig hadden we al een telefoonabonnement geregeld. Nu de rest nog.
De Mercedes gaf een foutmelding aan. Gelukkig zit er een dealer in Halifax. En daar was het euvel al snel verholpen. De back-up accu is vervangen.
En toen het gas verhaal. We zijn in totaal 5 propaan leveranciers afgeweest voordat we iemand vonden die wel de juiste aansluiting had voor onze (overigens wel goede Noord-Amerikaanse) gaskoppeling. Ach, zo leer je Halifax ook een beetje kennen. Nog een nieuwe 30 amp stekker gekocht. JJ heeft geen vertrouwen in dat ‘Gamma-ding’ dat hij gisteren heeft gekocht.
Terug op de camper staan er Duitsers naast ons. Best grappig dat JJ een foto heeft van hun camper op het schip en die mensen geen idee hebben, hoe hun camper vervoerd is. Nog een andere Duitser geholpen met advies over een stekker en een Gardena-koppeling meegegeven.
Ik ben zelf met de Mercedes naar de supermarkt gereden. Voor de meesten waarschijnlijk niets bijzonders, maar ik vind het hartstikke stoer van mezelf. En zonder te verdwalen en schade weer op tijd terug op de camping om het eten te maken. Zoals op al onze reizen, hebben we dat eerlijk verdeeld. JJ doet buiten het vlees op de bbq en ik maak binnen de groenten, salade en aardappels. Eindelijk hebben de jongens weer eens met smaak zitten eten, van hun prakkie worteltjes.
Het was vandaag schitterend weer, een echte camping dag. De avond gevuld met alles een plekje te geven. We hadden uiteindelijk toch nog veel dingen meegenomen/ -gekregen in de koffer. Maar dat is nu geregeld. Het voelt weer helemaal aan als thuis. Dus ik drink mijn wijntje op, neem een lekkere warme douche en kruip weer in ons heerlijke bed.
En er staan ook weer nieuwe foto’s op de site. Weltrusten!
Camper ophalen
- Details
- Created on Thursday, 09 May 2013 02:09
- Written by Larissa
Nog niet helemaal hersteld van de jetlag en weer een drukke dag voor de boeg, dus dinsdag weer vroeg opgestaan. Zodra het Customs kantoor open is, staat JJ daar binnen.
Om 9:00 uur krijg ik het verlossende telefoontje: hij heeft de benodigde stempel en kan de truck op gaan halen! Ik pak voor de derde keer in anderhalve week de koffers in. Gelukkig voorlopig voor de laatste keer.
JJ werd op de haven weer even hartelijk ontvangen door dezelfde mensen. Wij waren er niet van op de hoogte dat er een ‘handling fee’ en een ‘inspection fee’ betaald moest worden aan het haventerrein. JJ had niet genoeg geld bij zich en er kon niet betaald worden met creditcard. Maar geen probleem (!), hij mocht het geld later overmaken en kon gewoon vertrekken met de truck. Ongelooflijk.
Nou ja, gewoon vertrekken. Alsof de koningin in haar Gouden koets wegreed, zoveel bekijks. Duimen in de lucht en foto’s maken.
Ik vond dat verhaal natuurlijk een beetje overdreven, maar toen hij ons bij het hotel had opgehaald en we daar wegreden, zag ik het met eigen ogen. Toeteren en duim uit het raam. Toch wel leuk.
Even met de truck boodschappen doen bij de supermarkt. Ook dat kan in Canada. Ja, hoor, zet hem maar voor het dock, het komend uur wordt er niet gelost. ‘Take your time!’. De jongens in een karretje met twee sturen en shoppen maar.
Levi vond het erg vermoeiend en viel op weg naar de camping al snel in slaap. Een half uur later stonden wij op de Woodhaven camping in Hammonds Plains. Levi heeft nog 3 uur geslapen op het bankje in de truck. Zo kon ik rustig de koffers uitpakken en JJ de camper aan de gang krijgen.
Er moest een Noord-Amerikaanse 30 amp stekker gekocht worden en een Gardena-koppeling met Amerikaanse draad voor het water.
Dit was al snel geregeld, maar gas tanken was een ander verhaal (wordt vervolgd).
Nog wat opruimen en knutselen op de camping en toen een welverdiende nachtrust in ons huisje op wielen. En wat hebben we heerlijk geslapen!
D-Day!
- Details
- Created on Thursday, 09 May 2013 02:07
- Written by Larissa
Maandag waren we al vroeg wakker. Natuurlijk om mijn cadeau van Victoria’s Secret in ontvangst te nemen maar vooral, omdat we hoopten de TTC niet als een pakketje ijzer terug te vinden. Of als een opvangtehuis voor verstekelingen. Of, of, of…
JJ vertrok om 8.00 uur naar de haven. Net op tijd om het schip te zien aanmeren.
Hij was door de rederij ACL aangemeld bij de security van de haven en kon dus probleemloos naar het schip toe. Hem werd verteld dat het nog wel even kon duren voordat zijn truck het schip af kon. Maar JJ zou JJ niet zijn, als hij niet zou proberen toch al het schip op te gaan. En zo heeft hij maar alvast de kabels losgemaakt van de truck en vastgesteld dat alles schadevrij was overgekomen. Het havenpersoneel vond het eigenlijk wel handig, zo’n Europeaan aan boord. Dus of hij wist hoe die Duitse campers van de handrem afgingen.
Tussendoor werd hij wel een aantal keer van boord afgestuurd, omdat hij eigenlijk niet bij zijn eigen voertuig mocht zijn, voordat ‘Customs’ het voertuig vrijgegeven had.
Maar toen bleek, dat de inspecteurs nog even op zich lieten wachten, werd de sfeer een stuk ontspannener en kon JJ de truck zelf het schip afrijden.
Maar dan rij je er nog niet mee weg.
Eerst naar Atlantic Custom Brokers in het centrum om de benodigde papieren op te halen en dan naar het Custom kantoor op de hoek. Daar aangekomen bleek dat hij eerst de inspectie ter plaatse moest afwachten. Dus weer een taxi terug naar de haven.
Hij werd weer weggestuurd bij de truck door het havenpersoneel, want ‘the Customs would red flag him’. Die Customs werd zo langzamerhand dus echt een ding.
En daar waren ze dan om twee uur s’ middags, drie serieuze, gedreven bloedhonden. O, nee, drie hele aardige mensen, die zeer onder de indruk waren van het hele spul en niets hebben geïnspecteerd. Vervolgens hebben ze er alles aangedaan om ervoor te zorgen, dat de truck dezelfde dag nog het haventerrein mocht verlaten, maar dat was echt niet mogelijk. Eerst moest er nog een ‘Delivery note’ van ACL verzonden worden naar het haventerrein en dat zou niet eerder gebeuren dan die avond.
Geen probleem, de truck stond netjes en veilig op het haventerrein en JJ zou hem de volgende ochtend op gaan halen.
Trouwdag, 6 mei 2013
- Details
- Created on Thursday, 09 May 2013 02:06
- Written by Larissa
Inderdaad, bedankt, alweer 8 jaar getrouwd. Ik hoor je denken, “Hoe houdt ze het vol?!”. En dan ook nog voor zo’n tijd op elkaars lip gaan zitten in een camper…
Vraag ik mijzelf ook wel eens af. Maar eigenlijk is ‘ie best leuk. Af en toe dan. Als we als een team werken om onze droom te realiseren of samen genieten van de kinderen. Nee, niet als hij weer drukker is met alles en iedereen, behalve met ons of als hij smakelijk lacht om al het kattenkwaad dat de jongens uithalen (en dat hij ze zelf heeft aangeleerd).
Maar daar gaan we aan werken dit jaar…!