130329-3124Welkom op ons blog. Wij, Jan Jaap, Larissa, Vico en Levi gaan vanaf mei door Noord-Amerika reizen met de Scania en onze, tot camper omgebouwde, trailer. Via deze site en onze facebook pagina kunnen jullie onze belevenissen volgen. Alvast veel leesplezier.

Mike Pieter Verweij

Welkom kleine

Onze liefdesbaby

Welkom medereiziger

Je was erbij op de reis van ons leven

 

Nu begint jouw reis

Volg je hart

Verwelkom het leven

We zijn blij dat je er bent.

Op een prachtige dag halverwege juli vorig jaar in Campbellville, Ontario, Canada kregen we de bevestiging dat er een mini-mensje op komst was. Slechts 76 dagen op reis met zijn vieren en vanaf toen nog 160 dagen met zijn vijven. De reis op zich was er al één in de categorie ‘once in a lifetime’, maar dat deze bekroond werd met nog een gezinslid, maakte deze fantastische reis nog bijzonderder.

Eindelijk hebben we kunnen kennis maken met de kleine druktemaker in de buik.

Op 27 maart 2014 is onze Mike geboren. Wat zijn we trots op deze kleine man en wat zijn we blij dat we hem eindelijk in onze armen kunnen houden. We gaan de komende weken uitgebreid kennis maken.

Vico als allergrootste broer en Levi ineens als grote broer vinden de komst van hun broertje best spannend. Wat doet die kleine bij mama op de kamer? Gaat hij de hele dag bij mama op schoot zitten? Waarom vraagt iedereen ineens naar de baby? En nog veel belangrijker: kan hij echt nog niet de Lego- en Duplo bouwsels slopen?

Je begrijpt het al, wij hebben alle tijd nodig om ons plekje weer te vinden in onze nieuwe gezinssamenstelling. Het is dus net of we weer op reis zijn, een reis waar ons gezin weer het middelpunt vormt. Dus doe alsof we in weer in de States zijn: mail, sms, app, tweet, volg ons op facebook, ook een kaartje sturen behoort nu tot de mogelijkheden.

We lezen het allemaal met veel plezier. Echter voor visite zijn we nog niet klaar.

Wij gaan genieten!

Veel liefs,

Jan Jaap, Larissa, Vico, Levi en Mike

Kopen!

En dan ineens besef je “We zijn alweer ruim 8 weken thuis”.

Hoe snel kan de tijd gaan en hoe ver weg lijken de wuivende palmbomen die ons gedag zwaaiden op het vliegveld van Orlando.

Ons leven in Canada en Amerika ging snel, maar lijkt hier in onverminderde vaart door te denderen. Tijd om veel terug te denken is er niet. Al kan ik in de auto helemaal wegdromen als er een nummer op de radio gedraaid wordt die terug doet denken aan de States. Wat zo gewoon leek toen we aan de andere kant van de oceaan waren, lijkt nu zo bijzonder. Even met je eigen auto boodschappen doen in Las Vegas, ontbijten in de Rocky Mountains, een hertje in je achtertuin, de vrijheid, Vico lesgeven aan de keukentafel, ‘even’ van Phoenix naar Orlando rijden met z’n tweeën. Stuk voor stuk pareltjes om aan terug te denken.

Maar goed terug naar het heden. Hoe vergaat het ons sinds we terug zijn en zijn we alweer gewend, zijn vragen die ons veel gesteld worden. Er wordt niet gevraagd hoe we het gehad hebben, want dat schijnt bijna iedereen al gelezen te hebben.

Ik kan iedereen verzekeren het gaat goed met ons, heel goed. Het afgelopen jaar heeft ons zoveel nieuwe energie en ideeën opgeleverd. Tegelijkertijd heeft het ons ook rustiger gemaakt, in de zin van ‘we zien wel waar het schip strandt’. We zijn ook alweer helemaal gewend. Mede doordat Vico weer naar school gaat en Levi naar de peuterspeelzaal, zit je vanzelf weer in een ritme.

Vico heeft vorige week, na 6 weken groep 3 in Nederland, zijn rapport ontvangen. Het is een prachtig rapport. Vico kan goed meekomen en doet zeker niet onder voor zijn klasgenootjes. Natuurlijk moest hij er even inkomen. Hij had dan ook 7 weken vakantie gehad voordat hij op 6 januari in de klas verscheen. Hij vindt het erg leuk en doet goed zijn best. Het enige nadeel voor hem is het buitenspelen. Zijn favoriete ‘vak’ op school. Dat buitenspelen is namelijk ernstig ingekort ten opzichte van groep 2. Dus toen ik pas op school aan het helpen was en opmerkte tegen Vico dat hij inderdaad maar kort buiten was geweest, kreeg ik de wind van voren. “Ja mama, ik zei toch dat het kort was, maar jij dacht natuurlijk dat zal wel mee vallen. Nou, het valt helemaal niet mee, dat heb je nu gezien, he?!” Tja, op deze school kan hij niet tussen de lessen door een paar rondjes om de camper heen rennen om zijn energie kwijt te raken. En hij maar klagen op reis dat ik zo lang (3 uur per dag!) les gaf. Daar hoor ik hem nu niet meer over…..

Levi is inmiddels helemaal door de mangel gehaald. Hij is bij de kinderarts (algehele controle) geweest, heeft op haar verzoek een groot motorisch onderzoek ondergaan bij de fysiotherapeut (in 2 keer want Levi houdt niet van testen), de orthoptist heeft zijn ogen getest (achteruit gegaan), daarop heeft de opticien een nieuwe bril gemaakt, de KNO-arts was tevreden over zijn buisjes, die al los lieten en de tandarts kon zowaar geen gaatjes ontdekken, ondanks dat tandenpoetsen een dagelijks terugkerend drama is.

Afgelopen vrijdag heeft Levi het Audiologisch Centrum in Utrecht bezocht. Daar hebben een audicien, een logopedist en een orthopedagoog zich een ochtend over hem ontfermd, met als uitkomst dat Levi een algehele ontwikkelingsachterstand van minstens anderhalf jaar heeft. Niet verassend, wel even confronterend. Vanaf deze week gaat er dus een nieuwe wereld van zorg- en hulpverlening voor ons open. We zullen op zoek moeten naar aangepast (peuter)onderwijs. Het belangrijkste criterium voor ons is dat Levi vooral een vrolijk en onbevangen jongetje moet blijven, dan is de rest een welkome aanvulling.

Junior heeft het nog prima naar zijn zin in mijn buik. Geniet nog volop van de ruimte die zijn broers ooit hebben gecreëerd. We zien enorm uit naar zijn komst, al zal zijn aanwezigheid ons leven wel weer op zijn kop zetten. Over zo’n 5 weken zal hij zijn komst gaan aankondigen. Het is de makkelijkste zwangerschap tot nu toe, hopelijk dat hij ook een makkelijk mannetje wordt. Aangezien dit ook weer een Verweij-tje wordt, heb ik geen enkele garantie.

Dan rest mij nog een update te geven over mijn altijd opgewekte man, met nooit aflatende energie en elke dag een nieuw idee. De grootste onruststoker in ons gezin, zal ik maar zeggen. Manlief heeft een nieuw product ontdekt in de VS. De Nano-Coating!

Op reis was al het idee ontstaan om thuis een webshop te beginnen met allerlei producten die een truck-/auto-/motor-liefhebber zou moeten hebben om zijn leven aangenamer te maken. Een stoer T-shirt, een mooie uitlaat, een oorverdovende trainhorn en natuurlijk middelen om je voertuig zo blinkend mogelijk over de weg te laten rijden. Zoals een speciale wasemmer en handschoen. En toen kwam daar tegen het eind van onze reis de Nano-Coating bij. JJ had daar al eens van gehoord, maar tot nu toe wordt het vooral gebruikt op vliegtuigen en luxe schepen. Het is namelijk niet goedkoop, maar wel efficiënt. JJ kan er honderd uit over vertellen, maar waar het op neer komt is dat het een coating is, die ervoor zorgt dat vuil zich niet meer hecht aan het behandelde oppervlak. JJ heeft het product natuurlijk eerst zelf getest. In Florida heeft hij de Benz ermee behandelt en nog steeds vliegen de regendruppels van de voorruit af. Vorige week poepte er een vogel op de auto. Tot grote ontzetting van Levi, want er zat ook een deel op ‘zijn raam’ en de hele weg heeft hij ‘Auto BAH!’ geroepen. Gelukkig volgde er, tijdens ons bezoek aan het zwembad een stortbui en zagen wij zo de vogelpoep van de auto afglijden. Levi was in zijn nopjes ‘Auto bah nee!’. Deze mini-me van JJ zou zo samen met zijn vader het product aan de man kunnen brengen, hij is niet minder enthousiast.

Zelf ben ik iets sceptischer. Ik maak al wat langer en vaker schoon in mijn leven. Maar toen de kalk- en andere ondefinieerbare vlekken als sneeuw voor de zon verdwenen van mijn douchescherm en van de kitranden door de cleaner was ik toch wel blij en zeker toen de coating ervoor zorgde dat mijn kranen en putjes zo mooi gingen glimmen.

Kortom JJ is in business. Met eigen product: JJ’s Nano-Coating (en T-shirts en wasemmers etc etc), webshop: www.go-in-style.nl en eigen backoffice: Larissa! “Kom op, Laris, in de States werken ze ook gewoon tot de eerste wee door en gaan ze overigens ook gewoon na twee weken weer aan de slag. Zestien weken verlof…. wie heeft dat verzonnen?!”

En hoe het met mij gaat? Oh, ik ben heerlijk aan het genieten. Beentjes om hoog, kinderen lekker naar school, manlief aan het werk. Ik drink het ene kopje thee, na het andere. Ben zelfs al begonnen aan een eigen boek…. Nee, natuurlijk niet! Zo had ik mij het voorgesteld in een vlaag van verstandsverbijstering, onder een palmboom met 28 graden.

De dagen vliegen voorbij. Duren van 6 tot 10. Bevatten alle onderdelen die je van een zichzelf respecterende huisvrouw mag verwachten en alle gaatjes worden opgevuld door het maken van Algemene Voorwaarden, het opzetten van een administratiesysteem, het opvouwen van 600 T-shirts, het brengen van pakketjes naar het postkantoor. De babykamer die zo goed getimed op tijd behangen, geverfd en voorzien is van nieuwe vloerbedekking, dient nu als magazijn voor alle ‘go-in-style’ producten. De kraamzorg vroeg of ze een bezoek aan huis konden brengen voor de intake of dat ze konden volstaan met een telefonische intake. Ik koos natuurlijk voor het laatste. Mevrouw zou gillend weglopen of de babykamer niet eens bereiken door alle dozen die ook al in de gang staan opgestapeld.

Dus een vriendelijke verzoek: kopen! Koop een T-shirt, maak je auto (en je badkamer) schoon met Nano en hang een poster op. Maak JJ blij, maar mij nog veel blijer. Op 1 maart (3 weken voor de vermoedelijke bevalling) moet de babykamer toch echt leeg zijn en laat die datum nou precies samen vallen met de ophaalmiddag in Lopik.

Zaterdag 1 maart a.s. van 13.00 tot 16.00 uur staat de truck met trailer op het terrein van Streetfurniture Montage B.V. aan de M.A. Reinaldaweg 1 in Lopik. Een overenthousiaste JJ zal demonstreren hoe de Nano-Coating werkt en natuurlijk kun je een kijkje nemen in ons huisje op wielen. Zolang je maar iets mee naar huis neemt.

Tot 1 maart!

(alvast bedankt!)

Larissa

T-Shirts

Als herinnering aan deze prachtige reis, heeft designer Art Alvarez een T-shirt ontworpen voor Jan Jaap. Dit T-shirt is verkrijgbaar vanaf 1 maart 2014 in de maten S tot XXXL en in de kleuren zwart en grijs.

De shirts kosten 25 euro per stuk en kunnen op zaterdag 1 maart tussen 13:00 en 16:00 uur opgehaald worden bij Jan Jaap in Lopik. JJ is dan te vinden met truck en trailer op het terrein van Streetfurniture Montage BV, M.A. Reinaldaweg 1, 3411 MB te Lopik. In de bocht van de provinciale weg N210.

De shirts kunnen ook opgestuurd worden (dan komen er nog verzendkosten bij). Bestellen kan via mail@scaniainamerika.nl. Graag aantal, kleur, maat en adres vermelden

IMG 7405

IMG 7526

We zijn weer terug

Best gek om weer terug te zijn na 8 maanden. Inmiddels zijn we na 5 weken weer een beetje gewend aan ons huis in Lopik. Aan het naar school gaan, het strakke ritme, het vele binnen zijn. En nee, nog niet aan het weer. We hebben het laatste half jaar van onze reis voornamelijk korte-broeken-weer gehad. Het is wel weer even wennen om al die laagjes kleding en een jas aan te moeten. De jongens moesten weer helemaal wennen aan hun schoenen.

Ons avontuur lijkt alweer een tijd geleden. Veel tijd om stil te staan bij wat we allemaal beleefd hebben, is er niet. Behalve toen twee weken geleden Bert Mateboer van Truckstar bij ons aan tafel zat. Door zijn vragen beleefden we onze reis nog een keer en raakten we niet uitgepraat. Na afloop zeiden JJ en ik tegen elkaar: “Wat was het toch een unieke ervaring!”. En uniek was het.

Voor degenen die ons de het afgelopen jaar niet hebben gevolgd en toch willen weten wat ons bezielde om dit avontuur aan te gaan, heb ik hieronder de vragenlijst, die ik in oktober al op de site plaatste, naar voren gehaald.

Hieronder een opsomming van de meest gestelde vragen tijdens deze reis. Deze vragen worden ons gesteld via FaceBook, e-mail, op campings, truckstops en shows.

Tijd voor antwoorden, dacht ik zo.

Wie zijn jullie?
Wij zijn Jan Jaap (35), Larissa (34), Vico (6), Levi (3) en Junior (heeft de laatste 27 weken meegereisd in de buik van Larissa)

Waar komen jullie vandaan?
Wij komen uit Lopik, dat ligt bij Utrecht, midden in Nederland en Nederland ligt in Europa, aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Nee, Nederland is geen provincie van Duitsland, maar een zelfstandig land. Als wij 1 uur rijden zijn we wel in Duitsland. Inderdaad in 1 uur tijd zijn we in een ander land.

Wat doen jullie voor werk?
Wij zijn werkloos.
JJ is chauffeur en ondernemer. Larissa is budgetcoach (gespecialiseerd in budgetteren, maar inmiddels ook in uitgeven…)

Wat doen jullie in Canada/VS?
Rondreizen.
Van Halifax naar Vancouver. Langs de westkust van Amerika naar Los Angeles.
En van Las Vegas naar Orlando.

Wat vervoeren jullie met de truck en trailer?
Onszelf

Waarom doen jullie dit?
Omdat het kan. Wij hadden een droom, dachten daar lang over na, zeiden een paar jaar als zovelen: “Nee, dat kan niet”. Toen keken wij elkaar op een goede dag in augustus 2012 aan en zeiden: “We gaan het gewoon doen!”. We maakten van een droom een plan. En in april 2013 gingen we op weg. ‘Living our dream’.

Hoe lang duurt jullie reis?
Onze reis is begonnen op 28 april 2013. Het plan was om maximaal een jaar weg te blijven. Doordat de visumaanvraag voor de VS anders verliep dan gepland en door de komst van Junior, hebben wij besloten om voor de kerst (2013) terug te keren naar Nederland. Kortom: onze reis duurt 8 maanden, 5 maanden Canada, 3 maanden VS.

Wat moet je allemaal regelen voor zo’n reis?
Wat niet kun je beter zeggen. Van voorbereidingen aan truck en trailer tot het aanschaffen van een lespakket. En van het opzeggen van abonnementen tot het leegruimen van je huis voor verhuur. Er staat op onze laptop een mapje vol met draaiboek, to-do-lists, belangrijke documenten en begrotingen.

Hoe komen jullie met de truck, trailer en auto in Canada?
Wij hebben de truck en de trailer (met daarin de auto) verscheept per vrachtschip van Antwerpen naar Halifax. Terug van Norfolk, Virginia naar Antwerpen.
Heen duurt de reis zo’n 11 dagen en terug 16 dagen. Nee, wij zijn niet meegereisd op het schip, maar gevlogen. En nee, dit zijn niet de meest rustgevende periodes in JJ zijn leven.

Wat kost dat dan?
In totaal komt de heen- en terugreis op zo’n 15.000 Amerikaanse Dollars.

Mag je met een Nederlands kenteken in Canada/VS rondrijden?
Ja, je mag een buitenlands voertuig voor maximaal een jaar meenemen naar Noord-Amerika zonder dat het voertuig hoeft te voldoen aan de, in het desbetreffende land of staat, vereiste voorwaarden. Het voertuig moet natuurlijk verzekerd zijn en mag niet in het land blijven zonder dat de eigenaar erbij is. Anders wordt het import.
Wij hebben eerst de truck teruggekeurd bij het RDW en de trailer laten omkeuren tot camper. Dit is ook officieel aangetekend op de kentekenpapieren. Om ingeschreven te blijven staan als voertuig bij het RDW ben je verplicht deze voertuigen WA te verzekeren. Daarbij ben je ook verplicht om motorrijtuigenbelasting te betalen. Met deze aangepaste kentekenpapieren, hebben wij de truck, trailer en Benz verzekerd bij een Amerikaanse verzekeringsmaatschappij. Inderdaad, ook een duur grapje.

Hoe zit dat met verzekeringen?
Truck en Benz zijn WA-verzekerd in Nederland. Truck, trailer en Benz zijn volledig verzekerd (en vooral uitgebreid voor claims van de tegenpartij) in de VS. Verder zijn we verplicht ons te verzekeren tegen ziektekosten in Nederland (ondanks dat we ook verplicht waren ons uit te schrijven bij de gemeente), maar deze verzekering dekt niet (de volledige) ziektekosten in Noord-Amerika. Dus daarvoor hebben we een uitgebreide reisverzekering afgesloten, waar ook een uitgebreide aansprakelijkheidsverzekering onder valt (want we reizen nu eenmaal door de VS en met 2 kinderen).

Hebben jullie in Nederland nog een huis?
Ja, wij hebben ons eigen huis. Dit is gelukkig verhuurd voor de gehele periode.

Worden jullie gesponsord?
Wij zijn enorm geholpen door een aantal lieve vrienden met het voorbereiden van truck en trailer op deze reis. Zij staan ook vermeld op onze site. Verder worden we niet op grote schaal gesponsord en betalen we deze reis uit eigen zak.

Hoe duur loopt de truck?
De truck loopt ruim 1 (liter) op 3,2 (kilometer).

Welke motor ligt erin?
Een 14 liter V8

Moeten jullie stoppen bij de scales?
Nee, wij voelen ons een RV (recreational vehicle).

Wat doe je als iets stuk gaat?
Dat weten we nog niet.

Heb je onderdelen bij je?
Alleen een dynamo, een spanriem en 2 spiegels.

Hoe lang is het spul?
15 meter / 50 ft totaal

Hoe hebben jullie de trailer ingericht op het voltageverschil?
Wij hebben een inverter die van 24 volt, 220 volt 550 herz maakt.
Samen met een 100 amp acculader, die de 8 accu’s volhoudt.

Hebben jullie de truck aangepast voor deze reis?
Nee, niet aangepast wel sommige slijtagegevoelige onderdelen vervangen zoals koppeling en remmen (altijd handig op de route 99).

Hoeveel kilometer hebben jullie aan de andere kant van de oceaan gereden?
20.000 kilometer met de Scania en ook ruim 20.000 met de Benz.

Hoe reageren Canadezen/Amerikanen op de Scania?
Awesome! Unbelieveble! Never seen this before. This you don’t see at this site of the world.

Hoe voelt het om rijk te zijn?
Heel goed! Wij zijn rijk aan gezondheid (al ruim 5 maanden zelfs nog geen snotneus), rijk aan de liefde (we genieten nog elke dag van elkaar) en rijk aan indrukken.
O, je bedoelt in financieel opzicht? Nee, dan weten wij niet hoe het voelt.

Zijn jullie met pensioen?
Nee, en dat gaat voorlopig niet gebeuren ook.

Het lijkt jullie allemaal nogal makkelijk af te gaan?
Dat klopt, lijkt.

Slapen jullie in hotels?
Nee, de trailer is een camper. Echt waar, zitten bedden in.

Zijn jullie al eerder in Canada/VS geweest?
Ja, in 2004 (3 weken West-USA), 2006 (5 dagen Las Vegas), 2006 (3 weken West-Canada), 2009 (9 weken van Coast to Coast, New York naar LA). Driemaal met een gehuurde camper.

Blijven jullie in Canada/VS? Of komen jullie nog terug?
Nee, we blijven hier niet. Verder kunnen we niet in de toekomst kijken.

Hoe plannen jullie de route?
Bij de dag en met de informatie die we onderweg krijgen over mooie gebieden en natuurlijk truck- en autoshows.

Waar is jullie racewagen? Waar is jullie Ferrari?
Helaas, gewoon een Benz rijden wij achter in de trailer.

Mag je een leerplichtig kind van school houden?
Nee. Wij waren echter verplicht ons uit te schrijven bij de gemeente Lopik (omdat wij voornemens waren langer dan 8 maanden weg te blijven). Hierdoor vervalt het recht op kinderbijslag, worden we gekort op onze AOW, maar valt Vico ook niet meer onder de leerplicht. Om Vico niet achter te laten lopen op zijn vriendjes op school, hebben wij een lespakket (groep 3) aangeschaft bij de Wereldschool. Vico heeft 24 weken bijna iedere ochtend les van Larissa gekregen.

Hoe bevalt het lesgeven van je eigen kind?
Als Vico er zin in heeft, is het heel leuk. Als hij zijn kont tegen de krib gooit, een drama. Het is een echte Verweij, dus je kunt zelf invullen welke situatie zich vaker voordoet

Wat vinden de kinderen van de reis?
Vico vindt het over het algemeen leuk. Heeft wel zijn eisen wat campings betreft: zwembad, stoere speeltuin (dus niet voor hele kleintjes), veel gras om te rennen, maar ook genoeg ruimte om te fietsen en het liefst in de buurt van een strand. Verder mist hij zijn vriendjes op school en kijkt hij uit naar de komende weken als opa en oma komen en we Seaworld en Disneyland gaan bezoeken. Maar hij kijkt ook zeker uit naar de periode daarna als hij na de kerstvakantie weer bij zijn vriendjes in de klas zit.
Levi geniet van elke dag. Aan Levi merken we vooral dat hij goed in zijn vel zit, omdat hij niet ziek is. Wat hij thuis bijna doorlopend was. Levi is dol op auto’s, net als papa en samen kunnen ze hier enorm van genieten.

Spreken de kinderen Engels?
Vico vraagt veel informatie. Leest alles op onderweg en in restaurants en vraagt dan wat het betekent. In ons bijzijn spreekt hij bijna geen Engels. Dat hij het wel spreekt, blijkt als we toevallig een gesprek opvangen tussen hem en een Amerikaans vriendje of de buurvrouw of de serveerster. Vico: “Where are the restrooms?” Serveerster: “Here are the boy’s?” Vico: “You mean men’s?”. Waarop de serveerster lachend naar ons toekomt en zegt dat ze hoopt dat ze Vico niet beledigd heeft, omdat ze hem aanzag voor een jongen in plaats van een man.

Levi spreekt bijna geen Nederlands, laat staan Engels. Al zegt hij vrolijk tegen iedereen “Bye, bye” ook als we helemaal nog niet weggaan, maar hij genoeg heeft van het gesprek.

Hoe is het om zwanger te zijn op reis?
Bijzonder. Dit keer maak ik de zwangerschap nog bewuster mee. Het is ook wel spannender, want ik ga hier niet elke 4 weken bij de verloskundige op bezoek. Ik moet zelf op zoek naar ziekenhuizen en gynaecologen. Ze vinden me hier wel een heldin (of knettergek) dat ik in Nederland zonder pijnbestrijding bevallen ben. Al ben ik wel blij dat ik de laatste maanden van de zwangerschap in eigen land en huis doorbreng.

Wat betekent jullie motto op de trailer ‘Later is allang begonnen?’
Dat later allang begonnen is. Dat we nu willen leven en genieten. Anders gaan we straks nog sparend dood (volgens zanger Harrie Jekkers). Dat we dromen niet uitstellen. En dat we niet het risico willen lopen dat we later nooit halen.

Gaan jullie nog meer reizen maken?
Dan zullen we eerst op zoek moeten gaan naar sponsors.

Wat gaan jullie doen als jullie terug zijn?
Werk zoeken.

Advertenties

FH Trans Holland
Kentie Truckspecials
Verweij's Trucking
J. de Bruyn Transport Lopik
Patrick van der Mark B.V.
Kokkie en Wokkie
Henri Verkleij Transport
ABossCleaning

Gedeelde Facebook Fans